Widziałam Twoją śliczną twarz, gdy śpiewałaś i brałaś udział w nabożeństwie. Przypominasz mi mnie sprzed siedmiu lat. 

Aż przyszedł pewien wieczór, gdy On Sam objawił mi się! Było to w okresie, gdy nad Europą szalały potężne wichury, w połowie lutego 2020r. Stałam wtedy przy oknie i patrzyłam jak huragan się rozkręca, jak łamie drzewa, zrywa dachy i rozrzuca wszystko po stronach. Był to przerażający widok.

Wiersz

Liderzy, pamiętajcie o tym, że nie próbujecie docierać tylko do najmodniejszych i najfajniejszych. Docieracie do wdów, do dzieci pozbawionych rodzica, do...

Nie odwiedzajcie domów męczenników!
Nie myślcie również by odwiedzić wioski, w których mieszkało dwudziestu jeden!

Jeśli tam pójdziecie, zaskoczą Cię ich zmagania z codziennością!

Jeśli mieszkasz w dużym mieście, nic nie wiesz o ich życiu.
Upewnij się więc, jeśli zdecydujesz się na krok w ich kierunku!
Jeśli tam pójdziesz i zaczniesz przemierzać brudne, zakurzone alejki wiosek.
Żal przygniecie Twoje serce - więc nie idź tam!

Wiersz

Wiersz

Widziałam Twoją śliczną twarz, gdy śpiewałaś i brałaś udział w nabożeństwie. Przypominasz mi mnie sprzed siedmiu lat. A potem, po nabożeństwie, patrzałam jak siadasz do samochodu z tym chłopcem, który nie zna Boga...

Wiersz

Najbardziej szczęśliwi ludzie nie posiadają wszystkiego co najlepsze.  Oni jedynie wydobywają wszystko, co najlepsze, z tego, co posiadają...”

Miałem 46 lat i byłem ojcem ośmiorga dzieci, gdy zdiagnozowano u mnie raka przełyku, jednego z najgorszych typów raka według statystyk przeżycia w USA. W mgnieniu oka moje życie zostało przewrócone do góry nogami.

Sadhu Sundar Singh - jeden z największych mężów Bożych w Indiach, o którym Hindusi mówią, że obraz Jezusa był w nim wyraźnie dostrzegalny. Zachęcam do przeczytania jego kazania, wygłoszonego w 1922 roku, gdzieś w Europie...

Pragnę podzielić się tym, jak na trzy noce ... jakby Niebo zamilkło dla mnie...

  Pofolgowałam sobie w relacji z Panem Jezusem. Duch Święty mnie upominał: „myślcie tylko o tym, co prawdziwe, co poczciwe, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co chwalebne, co jest cnotą i godne pochwały". (Fil 4,8)

Ale ja „poszerzyłam” tę wąską drogę...

Długi czas wahałem się - zgodzić się czy nie, aż pewnego razu... naciśnięciem jednego, jedynego klawisza na klawiaturze, sprzedałem swoją duszę szatanowi. Oczywiście w tej samej chwili tłumaczyłem sobie - „to tylko gra, nic strasznego..." 

Kto by pomyślał, że w XXI wieku nastąpi niesłychany rozwój... okultyzmu! Przecież to należało do mrocznego średniowiecza. A jednak... Dlaczego ludzie angażują się w okultyzm, czary i wróżby? Ciekawa zabawa, dreszczyk emocji, coś nie z tego świata? Bóg okultyzmu robi wszystko, by tak się ludziom wydawało. Rzeczywistość jest jednak inna - przerażajaca.

Polecam, ku przestrodze, świadectwo osoby, która była daleko zaawansowana w okultyźmie. To relacja "z pierwszej ręki". 

Moje małżeństwo nie jest idealne, ale jest na pewno lepsze niż było. Modlę się każdego dnia za mojego męża, aby mógł poznać Jezusa i żeby stał się On Panem jego życia . Dom bez Jezusa nie ma żadnych szans powodzenia, to taki domek na piasku, który podda się każdej burzy. A ja chcę aby mój dom był zbudowany na mocnej skale – na Jezusie Chrystusie.

Biegłam, nie czując mrozu. Znowu łzy zamarzały na moich policzkach, tak jak kiedyś, gdy ojciec wyrzucił mnie z domu i gdy postanowiłam uwierzyć, że Boga nie obchodzę. Jednak były to już inne łzy. Łzy szczęścia, nie rozpaczy. I miałam już swój dom. Wieczny. I mam go do dzisiaj.

Takie chwile sprawiają, że jestem jeszcze bardziej zdeterminowany aby wołać, wylewać się przed Bogiem wierząc, że Pan wykona pracę w sercu, wzmocni, da siłę aby pokonać przeciwności. Wierzę, że prawdziwa chrześcijańska gorliwość, to żyć tak, aby podobać się Bogu bez względu na cenę.

Pewna starsza 90-letnia pani z Valdres w Norwegii w 1968 r. otrzymała od Boga widzenie. Ewangelista Emanuel Minos (na fotografii) prowadził nabożeństwo w miejscu jej zamieszkania. Spotkał się z nią i ona opowiedziała mu co widziała. Ewangelista wszystko spisał, uważał jednak, że brzmi to nieprawdopodobnie i włożył to poselstwo do szuflady. Potem, prawie po trzydziestu latach zrozumiał, że na temat tego widzenia musi porozmawiać z innymi.
A oto co widziała:
"Widziałam czas przed przyjściem Jezusa i wybuchem trzeciej wojny światowej...."

Dawno temu był pewien bardzo bogaty mężczyzna, który wraz ze swym oddanym synem pasjonował się kolekcjonerstwem. Razem jeździli po świecie wybierając do kolekcji tylko najlepsze skarby sztuki.

Życie to nie wyścig, powinieneś zwolnić tempo, znajdź chwilę na wysłuchanie muzyki zanim się skończy piosenka.
Refleksja

Wiersz

Nie żądaj miłości od kogoś - ty masz ją dawać innym, a wtedy miłość wróci do ciebie. To najlepszy sposób, by otrzymać miłość.

Z Bożą pomocą założył „Dom Miłosierdzia” dla inwalidów, staruszków i ludzi samotnych. Marzenie to zrodziło się w jego sercu w momencie, gdy razem z żoną wzięli na wychowanie trzyletnią dziewczynkę, która była niepełnosprawna – od urodzenia miała nierozwiniętą jedną nóżkę. Przyjęli ją jak własną córkę, pomimo tego, że mieli już wtedy ośmioro swoich dzieci.

Prochanow miał dar organizowania i zarządzania. W „krwawą niedzielę” 9 stycznia 1905 r., gdy z ulic dobiegały echa strzałów, Prochanow utworzył pierwszą organizację chrześcijańskiej młodzieży w St. Petersburgu o nazwie Stowarzyszenie Młodzieży Chrześcijańskiej. Na tajnych spotkaniach przemawiał na temat jej roli w duchowej przyszłości Rosji. „Młodzi słuchali moich słów z płonącym wzrokiem i rozgrzanymi sercami” – powiedział. 17 kwietnia odbyła się w Moskwie pierwsza krajowa konferencja młodzieży chrześcijańskiej.

Miłujcie nieprzyjaciół waszych i czyńcie im dobrze. Ewangelia Łukasza 6,35

Kto nas odłączy od miłości Chrystusa? Czy utrapienie, ucisk, prześladowanie, głód, nagość, niebezpieczeństwo lub miecz? List do Rzymian 8,35

"Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który według wielkiego miłosierdzia swego odrodził nas ku nadziei żywej przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, ku dziedzictwu nieznikomemu i nieskalanemu, i niezwiędłemu, jakie zachowane jest w niebie dla was, którzy mocą Bożą strzeżeni jesteście przez wiarę w zbawienie, przygotowane do objawienia się w czasie ostatecznym."
I Piotra 1,3-5

„Raduj się młodzieńcze w swojej młodości,
i bądź dobrej myśli, póki jesteś młody.
Postępuj tak, jak każe ci serce
i używaj czego pragną twoje oczy.
Lecz wiedz, że za to wszystko,
pozwie cię Bóg na sąd”
Kazn. Salomona 11:9

„A to wiedz, że w dniach ostatecznych nastaną trudne czasy: ludzie bowiem będą samolubni, chciwi, chełpliwi, pyszni, bluźnierczy, rodzicom nieposłuszni, niewdzięczni, bezbożni, bez serca, nieprzejednani, przewrotni, niepowściągliwi, okrutni, nie miłujący tego, co dobre, zdradzieccy, zuchwali, nadęci, miłujący więcej rozkosze niż Boga, którzy przybierają pozór pobożności, podczas gdy życie ich jest zaprzeczeniem jej mocy; również tych się wystrzegaj”. II Tym. 3:1-5

„Nie troszczcie się o żadną rzecz; ale we wszystkim przez modlitwę i prośbę z dziękowaniem, żądności wasze niech będą znajome u Boga. A pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum ludzki, będzie strzegł serc waszych i myśli waszych w Chrystusie Jezusie.” (List do Filipian 4, 6-7 BG)

W Psalmie 139 w wierszu 14 Dawid mówi: «Cudowne są dzieła Twoje Boże i dusza moja wie o tym dobrze». Nie można nie zgodzić się z autorem tych słów!

Pragnieniem T. Campbella było zjednywanie wszystkich szczerze wierzących ludzi. Jego spokojne, pełne Bożej miłości usposobienie bardzo było mu w tym pomocne. Nie dążył do tworzenia odrębnego Kościoła.

Idąc na cały świat, głoście Ewangelię wszystkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. A takie znaki będą towarzyszyły tym, którzy uwierzyli: w imieniu moim demony wyganiać będą, nowymi językami mówić będą, węże brać będą, a choćby coś trującego wypili, nie zaszkodzi im. Na chorych ręce kłaść będą a ci wyzdrowieją - (Mar. 16:15-18).

To była „pierwsza śmierć,” którą mi komuniści przygotowali. Moją rodzinę już powiadomili, że przepadłem bez wieści. Wiedzieli moi rodzice i koledzy, że już nigdy nie powrócę. Mama mówiła, że serce się rozrywało, ona dobrze rozumiała, co to znaczy: przepadł bez wieści.
Powiem wam: jeśliby Pan Bóg w tym czasie nie posilał mnie i rodziców, nie jest to możliwe do przeżycia. Trzy i pół doby w połowie grudnia samochodem wieźli mnie w głąb tajgi. W tajdze mnie wysadzili i zapytali: „Bóg jest?”- ja mówię - jest. Pytają mnie - "a Bóg Żywy" - mówię - Żywy. Mówią dalej: „jeżeli On jest i On Żywy, to niech On tobie pomoże. My jeszcze dobrzy wujkowie, dajemy tobie siekierkę i nóż, a ogień zdobywaj sam”.

Dotarło do mnie, co się stało. Słyszę jakiś krzyk i szum. Słyszę jak mówią: on chodził, on chodził. My go widziałyśmy jak chodził. A inni mówią: a gdzie tam chodził, on leży tak jak leżał. Te pielęgniarki krzyczą: on chodził, my go widziałyśmy jak chodził. Otwieram oczy i siadam na łóżku. Sala pełna lekarzy. Patrzą na mnie, co się ze mną stało. Gdy usiadłem, wszyscy ze strachu aż odskoczyli. Dyrektor szpitala, chirurg, który był pułkownikiem i ateistą, podchodzi do mnie i mówi: Kola, to jesteś ty, czy nie? Ja wziąłem go za rękę i mówię: to ja, uzdrowiony przez Pana. Nie przez wasze leki a przez Pana.

Gdy podszedł to zaczął mnie bić. Ja miałem tylko jedną myśl, aby nie upaść, bo będzie mnie kopał nogami. Zalewałem się krwią, i w tym momencie było powiedziane słowo do niego przez moje usta: „Ja będę sądził się z domem twoim, a potem okażę miłosierdzie nad domem twoim". Słowa te były wypowiedziane do niego. Gdy on je usłyszał, pomyślał, że mu grożę, że będę o nim rozpowiadał. Wtedy zaczął mnie bić jeszcze mocniej, tak że upadłem i po chwili już nic nie wiedziałem.

Przebudzenie od początku do końca realizowane przez Boga. Duch wieje, gdzie chce. A jeśli wieje, to serca gną się jak potężne łany zbóż. Oni oglądali te gnące się łany serc ludzkich. Jeśli zorganizowali ewangelizację w wiejskiej świetlicy – trzeba było mimo zimna otwierać okna, bo ci co nie zmieścili się w sali, stali w korytarzach i pod oknami. Jeśli w kinie – ludzie zajmowali wszystkie krzesła, tłoczyli się w przejściach, w holu. Jeśli udało im się wynająć stadion – cały stadion był pełny. Miasta i wioski rozbrzmiewały Ewangelią.