- Moja sukienka - wymamrotała dziewczynka przez opuchnięte wargi. - Proszę, dajcie mi moją sukienkę. Chcę ją trzymać. 

Stojący wokół jej łóżka chrześcijanie byli pogrążeni w smutku. Z powodu rozległych obrażeń wewnętrznych, jakich doznała, lekarze nie byli w stanie jej pomóc. Kilka tygodni wcześniej dziewczynka dostała w prezencie białą sukienkę. Chrześcijanie kupili ją dla niej, by upamiętnić fakt, że Jezus Chrystus dał jej nowe życie i czyste serce.

Ojcu dziewczynki nie podobało się to, że jego córka postanowiła podążać za Chrystusem. Pewnej nocy w upojeniu alkoholowym rzucił się na nią siłą, pobił ją i skopał, po czym zostawił wpółmartwą na błotnistej ulicy.

Gdy dziewczynka nie przyszła na nabożeństwo, przyjaciele z kościoła zaczęli jej szukać. Znaleźli ją nieprzytomną, leżącą w błocie - jej biała sukienka była teraz cała zakrwawiona i zabłocona. Zawieźli ją do lekarza, ale obrażenia okazały się bardzo ciężkie.

Teraz jednak prosiła ich o swoją sukienkę.

- Sukienka jest zupełnie zniszczona - odpowiedzieli, próbując odwieść ją od tego zamiaru, gdyż obawiali się, że na widok sukienki całkowicie się załamie.

Z prostą wiarą dziesięciolatki dziewczynka wyszeptała jednak: - Proszę, chcę pokazać tę sukienkę Jezusowi. On był gotów przelać swoją krew za mnie. Chcę tylko, aby Jezus widział, że byłam gotowa przelać dla Niego swoją krew. 

Niedługo potem dziewczynka zmarła.