Początki zboru sięgają lat powojennych, kiedy to razem z innymi repatriantami ze wschodu, do Połczyna przyjechało kilka rodzin – Bawłowie, Strączałowie i Świątkowscy. To oni byli pionierami ruchu ewangelicznego na tym terenie. Przez długie lata spotykali się w swoich domach, organizując nabożeństwa, szkółkę niedzielną dla dzieci, wspierając się nawzajem w wierze i w codziennych problemach, które niosło życie.

Grupa ta przetrwała dzięki Bożej łasce okresy doświadczeń i prób. W tamtych latach niejeden raz doświadczali przykrości z powodu swojej „innej” wiary, jednak trwali w wierze, wychowując swoje dzieci w duchu Ewangelii. Dzieci dorastały, powierzały swoje życie Chrystusowi, i powiększały grono wiernych.

Szczególnym okresem rozwoju zboru był początek lat osiemdziesiątych, kiedy to nawróciło się do Boga kilka rodzin z Połczyna i okolic. Dzisiaj z perspektywy czasu zauważamy, że były to szczególne lata dla Polski. Można powiedzieć, że nasz kraj przeżył wtedy małe przebudzenie.

Nabożeństwa przeniosły się z mieszkania do pierwszej siedziby zboru przy ul. Moniuszki.

W miarę upływu lat zbór wzrastał liczebnie, co spowodowało, że dotychczasowa siedziba stała się za ciasna. Podjęliśmy działania mające na celu znalezienie innego miejsca (budynku) na siedzibę zboru. Okres poszukiwań i starań – pobłogosławiony przez Pana Boga trwał ok. 2 lata. Dzięki Bożej łasce otrzymaliśmy budynek przy ul. Grunwaldzkiej 42 – po opuszczonym przez nadleśnictwo biurze. Początkowo lokal był dzierżawiony, a po paru latach został wykupiony. Budynek ten zaspokaja wszystkie nasze potrzeby. Powoli, w miarę naszych możliwości dokonujemy ciągłych ulepszeń i adaptacji.